واژه های تلفن همراه (1)






2G اشاره به نسل دوم تلفن‌هاي همراه دارد. (نسل اول تلفن‌هاي همراه، آنالوگ بودند). البته اين اصطلا‌ح بيش از آن‌كه يك سري از گوشي‌هاي تلفن همراه را در بر بگيرد، يك دوره زماني را توضيح‌مي‌دهد كه طي آن گوشي‌هاي همراه شامل استانداردهاي GSM ،CMDA و TDMA بودند.
2.5G نوع پيشرفته تلفن‌هاي همراه 2G كه علاوه بر صدا، امكان استفاده از سرويس‌ بسته‌هاي اطلاعاتي را ارائه مي‌كرد؛ مثل GPRS.
3G يك سري از استانداردهاي بهبود‌يافته در سطح جهاني براي شبكه‌هاي تلفن‌هاي همراه كه نسبت به نسل دوم قابليت‌هاي بسيار بهتري براي انتقال داده‌ها و اطلاعات ارائه مي‌دهد. در اين استاندارد جديد، پهناي باند انتقال اطلاعات از 128 كيلوبايت در بالاترين حالت ممكن، به دو مگابايت در ثانيه ارتقا پيدا كرده است. اين سرعت انتقال داده، امكان استفاده از انواع فايل‌هاي رسانه‌اي (مثل فايل‌هاي موسيقي و ويديويي) و همچنين قابليت‌هاي پيشرفته رومينگ (جابه‌جايي دارنده تلفن) را شامل مي‌شود. نسل چهارم تلفن‌هاي همراه به تلفن‌هايي اطلاق مي‌شود كه در آن‌ها انتقال اطلاعات با سرعت بيست مگابايت در ثانيه امكان پذير است. اين نوع گوشي‌ها براي مشاهده برنامه‌هاي تلويزيوني مناسب هستند. پيش بيني مي‌شود اين نسل از تلفن همراه از سال 2006 و حداكثر تا سال 2010 ميلادي به بازار عرضه شود.
802.11b استاندارد اصلي ارتباطات بي‌سيم و يكي از چند گونه مختلف ارتباطات بي‌سيم كه توسط موسسه جهاني مهندسان الكترونيك به ثبت تعريف شده است. اين استاندارد با سرعت انتقال اطلاعات برابر يازده مگابايت در ثانيه، كندترين نوع از ارتباطات Wi-Fi است كه در حال حاضر مورد استفاده قرار مي‌گيرند. البته هنوز هم از روشDSL و بسياري از روش‌هاي معمول ارتباط توسط مودم‌ها، سريع‌تر عمل مي‌كند. معمولاً از اين روش براي ارتباط بين لپ‌تاپ‌ها با كامپيوترهاي خانگي استفاده مي‌شود. براي استفاده از اين قابليت، بايد هم تجهيزات همراه و هم كامپيوتر خانگي به آداپتور Wi-Fi مجهز باشند.

802.11a يك روش ارتباطي Wi-Fi كه سريع‌تر و گران‌تر از 802.11b است. اين روش با سرعتي بسيار بالا (54‌مگابايت در ثانيه) كار‌مي‌كند و متأسفانه امكان هماهنگي با شبكه‌هاي 802.11b را ندارد. اين استاندارد عموما توسط شركت‌ها و اداراتي استفاده مي‌شود كه مي‌خواهند شبكه‌هاي داخلي راه بيندازند و براي كاربران عادي استفاده چنداني ندارد.
802.11g نسل جديد شبكه‌هاي Wi-Fi كه همانند 802.11a سرعت بسيار بالايي دارد. اما ازامكان هماهنگي با شبكه‌هاي 208.11b نيز برخوردار است. (هرچند آداپتور آن تقريبا دوبرابر آداپتور 802.11b قيمت دارد). استفاده از اين فناوري هنوز چندان عموميت پيدا نكرده است. اما اغلب كاربران حرفه‌اي معتقدند كه به زودي جايگزين دو روش قبلي خواهد شد.
Access Point اين عبارت به مكان دريافت‌كننده Wi-Fi اطلاق‌‌‌مي‌شود كه با آداپتور Wi-Fi شما ارتباط برقرار مي‌كند و امكان دسترسي به اينترنت را فراهم مي‌نمايد. اين روش دسترسي به اينترنت در ايران چندان معمول نيست. اما مي‌توان يك Access Point خانگي را به‌وسيله فرستنده و گيرنده Wi-Fi برقرار كرد. برخي از هتل‌هاي گران‌قيمت از اين روش براي سرويس‌دهي به مشتريان خود استفاده مي‌كنند. معمولاً Access Point يك هتل در لابي هتل قرار دارد تا كاربران بتوانند با قرار‌گرفتن در آنجا از امكان دستيابي به اينترنت برخوردار شوند.
AirPort يك روش Wi-Fi كه مورد استفاده لپ‌تاپ‌هاي PowerBook شركت اپل است. البته اين روش همان روش802.11b است كه شركت اپل در لپ‌تاپ‌هاي خود نام AirPort را بر آن گذاشته‌است. اين روش به خوبي با شبكه‌هاي 802.11b عادي هماهنگ است.
Airtime بازه زماني دقيق مكالمه با تلفن همراه. بسياري از شركت‌هاي مخابراتي بر اساس ميزان زمان در حال مكالمه در‌هر‌ماه قبض هزينه صادر مي‌كنند. البته در برخي از شركت‌هاي مخابراتي، مقدار هزينه AirTime به زمان استفاده از تلفن همراه در شبانه روز نيز بستگي دارد. (مثلا شركت مخابرات ايران در روزهاي تعطيل و ساعات خلوت شبانه هزينه AirTime يا زمان مكالمه را تخفيف مي‌دهد).
AMPS يا Advanced Mobile Phone Standard كه در بسياري از تبليغ‌هاي اينترنتي ديده مي‌شود، يك سيستم استاندارد آنالوگ است كه اصولا در آمريكاي شمالي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
منبع: www.ir-tci.org